homenaxe a miña nai dende o fondo do corazón

Este domingo é o día da nai. Pregúntome ...que nai non se merece mais días de recoñecemento que un?. Eu hoxe non quero falar como nai que son , sinon como filla da nai que por sorte  tiven. Miña nai era entrañable, amorosa, doce ..agradecida, creo que non hai calificativos para expresar como era miña nai, hai 20 meses e unha semana que faltou e aínda sinto e seo calorciño,  dábaslle un bico e delvolvíache cinco, o seo instinto maternal perdurou ata o fin,  no seu leito pouco tempo antes dese fin, si me vía coa cabeza apoiada e pensando que dormía, acochábame....como cando éramos pequenas  e nas noites frías de inverno  sin calefacción, antes de deitarse  viña a acocharnos a miña irmá e a mín. E despois era tan agradecida, sempre nos decía " ogallá teñades tanta sorte co vosos fillos como teño eu con vos".

Miña nai miña naiciña, como miña nai ningunha que me quentou a cariña co calorciño da súa e acochábanos.....